Świat mangi stał się na tyle popularny, że teraz, na pewno, co 2 młody polak, zna lub osobiście czytał chociaż jeden tomik dzieł japońskich rysowników. Każdy na świecie kocha powieści rysunkowe przypominające amerykańskie komiksy (Kapitan Ameryka, SuperMan czy Kultowy IronMan, SpiderMan, a nawet znany na całym świecie zabawni Asterix i Obelix gdy pobijają Rzymian). Manga charakteryzuje się stylem dość nie przypominający jednak pierworodnego stylu rysowania pochodzący z zachodu. Jej inność i oryginalność właśnie zawdzięcza swej popularności, która z dnia na dzień przyciąga coraz więcej zwolenników.
Manga przeznaczona jest dla osób w każdym wieku od dziecka z podstawówki-przedszkola do starszych maniaków nawet grubo po 50 roku życia.
Rzetelnie szukając, zawsze natrafimy na swój ulubiony gatunek.
Zbliżając sie jednak do fanów Korei Południowej postanowiłam zbliżyć was do koreańskiego odpowiednika tego stylu komiksu, mianowicie Manhwy.
Manhwa ( Hangul : 만화) jest niczym innym jak koreańskim odpowiednikiem japońskiej mangi. Nazwa po za Koreą, określa komiksy pochodzące z Południowej Korei. Na rozwój manhw miało wpływ dramatyczna historia ”współczesnej” Korei, w wyniku czego powstało wiele form i gatunków. Korea jest jednym z głównych producentów komiksów.
Manhwa jak i Manga są spokrewnione z chińskim komiksem – czyli manhua.
Technicznie i estetycznie manhwy nie różnią się niczym innym od mangi. Drukowane są w czarno-białych barwach, jednak często się zdarza iż, są źle utożsamiane.
Manhwy czyta się normalnie jak nasze polskie pismo (jak każde pismo europejskie), od lewej do prawej. Natomiast mangi czytuje się odwrotnie.
Koreańskie Manhwy w polskim społeczeństwie nie tylko otaku jak i na świecie, są dość mało znane. Rzadko można spotkać adaptację animowaną z koreańskiego nurtu rysowników. Jedne które wyszły to tytuły lat 1980 oraz 90-tych Dooly Mały Dinozaur (Dooly the Little Dinosaur) oraz Fly! Superboard.
Częściej jednak można spotkać adaptacje typu live-action czyli zwyczajnie seriale znane jako dramy z udziałem aktorów.
Jednym z popularnych tytułów ostatniej dekady to Full House z 2004 roku (niedawno jak w ubiegłym roku 2013 pojawiła sie kolejna część tej serii Full House 2 nie oparta niestety na manhwie)
*Po lewej manhwa po prawej drama
oraz Goong z 2006 roku w której grała kultowa aktorka Yun Eun Hye znana także z dramy ”Coffe Prince/Princess czy I missing you/ I Miss You” oraz aktor Ju Ji Hun.
Oprócz tego powstały też inne produkcje takie jak:
Kapłan (Priest) manhwa która została przetłumaczona na angielski, a także przekształcona w 2011 do amerykańskiego horroru o tej samej nazwie.
Wojna o pieniądze (War of Money) jest kolejną manhwą udramatyzowaną, która stała się ogromnie popularna wśród Koreańczyków za swoją ścieżkę dźwiękową, a także dobór aktorów.
W 2004 roku natomiast powstał film animowany we współpracy animatorów z Korei i Japonii na podstawie popularnej manhwy Blade of the Phantom Master.
Natomiast niedawno w 2013 roku powstał film Potajemne, Znaczenie (Secretly, Greatly) oparty na internetowym komiksie-manhwie. Film powstał z udziałem aktora Kim Soo-hyun’a (znanego niektórym fanom serialów koreańskich postać z Dream High)
Film opowiada o trzech północnokoreańskich agentach; Won Ryu Hwan – elitarnym agencie, który pobił 20 000 konkurentów, Lee Hae Rang – synu wysoko postawionego północnokoreańskiego oficera oraz najmłodszym w historii agencie – Lee Hae Jin. Ta trójka zostaje wysłana do małego miasteczka w Korei Południowej, gdzie jeden zostaje miejscowym głupkiem, drugi niedoszłym piosenkarzem, a trzeci licealistą. Nie otrzymując żadnych rozkazów z Północy, powoli przyzwyczają się do obecnego życia, lecz nagle zostaje im przydzielone ważne zadanie. (źródło: ekino.tv, niestety nie miałam okazji jeszcze obejrzeć tego filmu)
Manhwa inspirowana była przez klasyczną sztukę Azjatycką, zwłaszcza chińską.
Manhwę można nie tylko kupić w formie papierowej, ale także są tworzone w formie elektronicznej i udostępniane na stronach internetowych. Każdy grafik idzie z duchem czasu, a forma elektroniczna staje się coraz bardziej opłacalna i popularna.
Jak widać mimo podobnego usposobienia mangi z manhwą, obydwa nurty dość różnią się nie tylko formą czytania, ale także formą w jakiej ją przedstawiają Koreańczycy.
Mam nadzieję, że spodobała wam się moja notka. Może nie jest związana do końca z tym o co kto prosił, ale postaram się i napisać także na inne tematy. Starałam się uwzględnić ważniejsze części na temat manhwy.
Pochwalcie się macie w swojej kolekcji może manhwy? Może czytaliście jakąś? Jaka była wasza reakcja gdy pierwszy raz się za to zabraliście?
Azja, Sztuka, Literatura i Muzyka to moje życie. 
Naprawdę bardzo spodobał mi się ta notka, jeżeli będą się częściej na temat Korei pojawiać to może i zacznę również częściej tutaj zaglądać.
Co do manhwy nie sądziłam że istnieje w Korei coś takiego. ^^” Jestem początkującą, wiec to jedna z przyczyn.
Może i sama z chęcią poszukam koreańskich produkcji mangowych.
Również obejrzę film z Kim Soohyunem bo go ubóstwiam.
Pozdrawiam i czekam na kolejne bardzo ciekawe notki!
Dziekuje to dla mnie bardzo wazne :3